Summary of 10 years of work of an outpatient therapeutic group conducted using the psychodrama method.

Celem pracy jest przedstawienie użyteczności ambulatoryjnej psychoterapii grupowej metodą psychodramy. Opisano historyczny rozwój terapii grupowej, szczególnie metody psychodramy stworzonej 100 lat temu przez Jacoba L. Moreno. Omówiono założenia teoretyczne leżące u podłoża tej wywodzące się z filozofii egzystencjalnej — teorię spotkania Martina Bubera oraz spontaniczności i kreatywności, a także wywiedzioną specyficzną dla metodę zamiany ról. Wyróżniono najważniejsze mechanizmy leczące w psychodramie: doświadczenie reparacyjne, wykorzystanie rzeczywistości poszerzonej, katharsis, przeżycie emocjonalnej wspólnoty grupą, wypróbowywanie nowych ról, trening ról społecznych, transformację wewnętrznych rozszerzenie świadomości większy wgląd siebie zawdzięczany feedbackowi. Praktykę przybliżono przedstawiając model funkcjonowania grupy terapeutycznej współprowadzonej autora od 10 lat. poszczególne fazy sesji psychodramatycznej: puls, rozgrzewkę, grę na scenie, sharing feedback Zjawiska procesy zachodzące psychodramie zilustrowano materiałem klinicznym opisem przebiegu 4-godzinnej